Будзем прыгожымі вясной!

Вясна. Выдатная пара. Абуджэнне прыроды. І як ні ў якую пару года жадаецца выглядаць прыгожа і маладо. Аднак першая палова вясны не можа гарантаваць нам добрага надвор’я, а, значыць, наша скура яшчэ як мінімум месяц-паўтара будзе адчайна супраціўляцца негатыўнаму прыроднаму ўздзеянню – ветру, вільготнасці ў спалучэнні з нізкімі тэмпературамі.

Для таго, каб дапамагчы сваёй скуры хутчэй аднавіцца пасля зімы і з карысцю перажыць дрэннае надвор’е, трэба скарыстацца некаторымі маскамі для асобы, якія дапамогуць у гэты няпросты для скуры час падтрымаць яе сілы і вярнуць прыгажосць і прывабнасць.

Пажыўная маска з вотруб’ем для ўсіх тыпаў скуры:

2 сталовыя лыжкі вотруб’я, палова шклянкі вады – можна выкарыстоўваць травяны адвар або малако. Вотруб’е заліць гарачай вадой ці адварам, даць настаяцца на працягу 5-10 хвілін і тоўстым пластом нанесці на скуру асобы і шыі. Гэтую простую, але вельмі эфектыўную маску можна рабіць 3 разы на тыдзень.

Аднаўляльная маска з тварагом:

2 сталовыя лыжкі тоўстага тварагу, чайная лыжка мёда, жаўток. Гэтая пажыўная маска добра ўвільгатняе скуру і спрыяе яе актыўнаму харчаванню. Рабіць яе дастаткова раз у тыдзень. Час выкарыстання – 20 хвілін.

Ўвільгальгваючая маска са смятанай:

Гэта лепшая маска для сухой, адчувальнай і раздражнёнай скуры: жаўток, 1,5 чайнай лыжкі мёда, сталовая лыжка тоўстай смятаны. Гэта ўвільгатняе маска, выкарыстоўваць якую можна на штодзённай аснове, дапаможа зрабіць скуру мякчэйшай і аксаміцістай і маладзейшай. Час выкарыстання – 15-20 хвілін. Змываць маску можна прахалоднай вадой, а можна адварам травы – рамонкі, шыпшынніка або мяты, якія дадаткова будуць танізаваць скуру.

Пару разоў на тыдзень можна праводзіць такую прыемную і карысную працэдуру, як масаж скуры асобы з алеямі. Алей для масажу асобы можна абраць любое, пажадана нерафінаваны – сланечнікавы, аліўкавы, кунжутны. Рабіць масаж асобы рэкамендуецца пасля стараннага ачышчэння асобы, напрыклад, пасля паравой ванны. Рухі павінны быць лёгкімі, скура падчас масажу не павінна падвяргацца расцяжэння. Час правядзення працэдуры – 3-5 хвілін. Пасля масажу асобы лішкі алею з твару зняць пры дапамозе ватовага тампона.

Увесну нашы пазногці гэтак жа патрабуюць асаблівай увагі: пасля зімы яны маюць патрэбу ў інтэнсіўным доглядзе. Некалькі парадаў, як аднавіць пацярпелыя ад вясновага авітамінозу, пазногці.

Калі вашыя пазногці занадта тонкія і мяккія:

мядовая ванначка верне вашым пазногцям цвёрдасць і здаровы выгляд

Вазьміце 1 яйка, 1 чайную лыжку мёда і 2 чайных лыжкі аліўкавага алею. Яйка ўзбіце, дадайце мёд і алей. Усё разагрэйце на вадзяной лазні (пры гэтым трэба сачыць, каб яйка не скруцілася). Акуніце кончыкі пальцаў у атрыманую сумесь. Праз 10 хвілін выдаліце з пазногцяў рэшткі сумесі і вырабіце пажыўны крэм.

Калі вашы пазногці цвёрдыя і не эластычныя:

у гэтым выпадку вам трэба як мага часцей карыстацца спецыяльнымі змякчальнымі крэмамі і алеямі з высокім утрыманнем вітамінаў, пратэінаў і ўвільгатняльнікоў. Адно з самых лепшых і найболей эфектыўных сродкаў для змякчэння пазногцяў – бальзам для вуснаў на васковай аснове. Наносіце яго на ногцевую пласціну і куцікулу і уцерці масажнымі рухамі.

Калі вашы пазногці слаяцца і ламаюцца:

вам проста неабходна апранаць пальчаткі падчас працы па хаце.

Сачыце, каб вашы пазногці былі ўвесь час пакрыты лакам, лепш за ўсё лячэбным – ён «склеіць» расслаеныя пазногці, запоўніць микротрещинки і прадухіліць з’яўленне новых праблем. Адмоўцеся ад металічных пілачак на карысць шкляных і керамічных. Ні ў якім разе не падпілоўвайце вільготныя пазногці, бо гэта значна ўзмоцніць расслаенне. Выдатным сродкам для лячэння ломкіх і якія пластуюцца пазногцяў з’яўляецца цытрынавы сок – яго трэба ўціраць у куцікулу, або прарабіць такую працэдуру: разрэзаць цытрына на 2 палоўкі і ўсадзіць пазногці ў мякаць. Трымаць 2-5 хвілін. Для ўмацавання пазногцяў шматлікія прафесіяналы таксама раяць рабіць парафінавыя ванначкі.

Будзьце прыгожымі і здаровымі!

Наталля Чарняўская
(аўтар артыкула)

Урач-гігіеніст
санітарна-эпідэміялагічнага аддзела
дзяржаўнай установы
«Цэнтр гігіены і эпідэміялогіі
Ленінскага раёна г. Мінска»